TÜRKİYE’DEKİ CEZAEVLERİNDE COVID-19 DENEYİMİ: ALINAN ÖNLEMLER, UYGULANAN MÜDAHALELER, ORTAYA ÇIKAN SONUÇLAR

Cezaevleri, sağlık hizmetlerinde eksikliklerin sıklıkla yaşandığı bir yerdir. Gerek hijyen konusundaki sıkıntı ve eksikliklerle, gerek kalaba- lık yaşam ortamıyla ve birçok sağlık sorunu olan nüfusuyla cezaevleri herhangi bir bulaşıcı hastalığın yaygınlaşması için uygun bir ortamdır. Bu nedenle, 2020’nin ilk aylarında Covid-19 küresel bir salgına dönüş- tüğünde, cezaevlerinin özel bir problem oluşturacağı açıktı. Türkiye, Covid-19 salgınına aşırı kalabalık cezaevleri ve Avrupa’daki en yüksek hapsetme oranlarından biriyle girdi. Böyle bir ortamda salgını yönet- mek, bulaşma riskini azaltmak ve hem cezaevlerindeki mahpusları ve hem de cezaevi çalışanlarının sağlığını korumak çok boyutlu bir prob- lem oluşturdu. Bu makalede bu riskleri yönetmek için Türkiye’de ce- zaevlerinde uygulanan politikaların, müdahalelerin ve kısıtlamaların ne olduğu, bunların nasıl ortaya çıktığı ile kısa ve uzun vadeli sonuçları in- celenmektedir. Özellikle salgın çerçevesinde uygulaması başlayan, ama aslında çok daha önce planlanmış birtakım uygulamalara değinilmiştir (İnfaz Kanunu değişikliği ve görüntülü görüşmeler gibi), ve bu bağlam- da salgının geçici gibi görünen ama aslında uzun vadeli olması istenen politika değişiklikleri için nasıl araçsallaştırdığı da tartışılmaktadır.